ด้วยเดชนิ้วเพชรสิทธิศักดิ์ | ขาหักล้มลงไม่ทนได้ |
นางกลายเป็นองค์นารายณ์ไป | เหยียบไว้จะสังหารราญรอน ฯ |
บัดนั้น | นนทกแกล้วหาญชาญสมร |
เห็นพระองค์ทรงสังข์คทาธร | เป็นสี่กรก็รู้ประจักษ์ใจ |
ว่าพระหริวงศ์ทรงฤทธิ์ | ลวงล้างชีวิตก็เป็นได้ |
จึ่งมีวาจาถามไป | โทษข้าเป็นไฉนให้ว่ามา ฯ |